De VVD – de politiek van niet ingrijpen

De VVD is op dit moment (dec 2021) nog steeds de grootste partij en heeft dan ook de meeste invloed op het te voeren beleid: het neoliberalisme voert de boventoon. De kenmerken daarvan: 

• een terugtredende overheid 
• privatisering 
• marktwerking 
• de bijbehorende politiek is die van het ‘Laissez Faire’.

Laissez faire betekent ‘Laten Gaan’. Een mate van vrijheid, waarin iedereen zo ongeveer kan doen en laten wat hij wil. Vooral de bedrijven. Als het fout gat kan altijd nog worden ingegrepen. 
Het bracht groei en welvaart, daar mogen we tot op zekere hoogte best wel blij mee zijn. Het bracht echter geen welzijn. 

Als in naam van de ‘vrijheid’ dat ‘Laissez Faire’ consequent wordt doorgevoerd en er nauwelijks toezicht of bijsturing is, ontstaan problemen. Daar komt nog wat bij, steeds onder het mom van het kan efficiënter en goedkoper, de voortdurende bezuinigingen op de toezichthouders: de rechterlijke macht, de NVWA, de  COA, de politie. 

De politieke lokroep van vrijheid en lage belastingen en een beleid van ‘laissez faire’, betekent wel voortdurend te laat ingrijpen. Het is regeren via de acheruitkijkspiegel.  

En dan wordt goedkoop al snel duurkoop, als de brokken bij elkaar geveegd moeten worden. Dat zie je bij de kindertoeslag affaire, de corona maatregelen, de aftocht uit Afghanistan, de sociale woningbouw, de GGZ, de opvang van asielzoekers, het onderwijs en last but not least de stikstof. Kan iemand de lijst aanvullen?

Zeker, het ‘Laissez Faire’ klinkt aantrekkelijk, het appelleert aan een soort van vrijheid wat elk mens heel graag zou willen, het zit in ons (zet je maar schrap, de verkiezingen komen er weer aan!).
De keerzijde is dat niets of weinig wordt opgelost en met het gevolg dat bij het electoraat in toenemende mate wantrouwen ontstaat. 

De hamvraag: moeten we wel doorgaan met dit ‘neoliberalisme’? 

Gerelateerde berichten:  
Vrijheid  

Terug naar de Homepage