De VVD – de politiek van niet ingrijpen

De VVD is op dit moment de grootste partij en heeft de meeste invloed op het te voeren beleid.
Dat wil zeggen dat het neoliberalisme de boventoon voert.
Maar wat ìs dat beleid dan? Nog even de uitgangspunten op een rij:

• een terugtredende overheid 
• privatisering 
• marktwerking 
• de bijbehorende politiek is het ‘Laissez Faire’.

Laten we inzoomen op het laatste. In een context van alles ‘Laten Gaan’, kan iedereen zo ongeveer doen en laten wat hij wil. Vooral de bedrijven.
Het bracht groei en welvaart, daar mogen we tot op zekere hoogte best wel blij mee zijn. Het bracht echter geen welzijn. 

Echter, als in naam van de ‘vrijheid’ dat ‘Laissez Faire’ consequent wordt doorgevoerd en er gelijktijdig ook minder of zelfs nauwelijks toezicht of bijsturing is, ontstaan problemen. Dan blijkt dat de politiek van het ‘laten gaan’ helemaal niet zo handig is. Het is achteraf reageren, voortdurend te laat ingrijpen dus. Het is regeren via de acheruitkijkspiegel.  

Dat zie je bij de kindertoeslag affaire, de corona maatregelen, de aftocht uit Afghanistan, de huizenmarkt, de GGZ, de opvang van asielzoekers, het onderwijs en last but not least de stikstof. Kan iemand de lijst aanvullen?
Daar komt nog wat bij, de voortdurende bezuinigingen op de toezichthouders, steeds onder het mom van het kan efficiënter en goedkoper, de rechterlijke macht, de NVWA, de  COA, de  politie. 

Hoe lang en tot hoe ver kun je met het ‘neoliberalisme’  doorgaan? 

Zeker, het ‘Laissez Faire’ klinkt aantrekkelijk, het appelleert aan een soort van vrijheid wat elk mens heel graag zou willen, het zit in ons (zet je maar schrap, de verkiezingen komen er weer aan!).
De keerzijde is dat niets of weinig wordt opgelost.
En natuurlijk het gevolg dat bij het electoraat wantrouwen ontstaat. 

Gerelateerde berichten:  
Vrijheid  

Terug naar de Homepage