Door globalisme en massaliteit verandert langzaam maar zeker het klimaat, het menselijk leefmilieu komt ernstig in gevaar. Voedsel exporterende landen als India en Thailand werden recentelijk genoodzaakt de uitvoer van rijst stop te zetten, men heeft het zelf hard nodig. De oorlog in de Ukraine verstoort de export van tarwe naar Afrikaanse landen, waardoor ook daar problemen ontstaan. Het zijn allemaal gevolgen van menselijk handelen en willen we niet zingend en feestend ten onder gaan, is het hoog tijd voor een wereldwijde gedragsverandering.
Bij deze een ferme onderbouwing waarom we dat zouden moeten doen.
Het menselijk denken -en dus ook doen- wordt bepaald door tijd en plaats. Zo bevinden wij ons momenteel in een neoliberale context en de kenmerken daarvan zijn hebzucht en bezitsdrang. Door globalisme en massaliteit leidt dit uiteindelijk tot een voor mensen onleefbare aarde.
Voor een ideologische onderbouwing moeten we pakweg 300.000 jaar terug: naar de mutatie van het geheugen. Als enig organisme verkreeg de mens destijds een bijzondere en vooral unieke eigenschap: het geheugen. Men kon nu door reflecteren en analyseren steeds beter anticiperen. De mens was niet meer afhankelijk van natuurlijke omstandigheden en is in toenemende mate in staat zijn eigen toekomst te bepalen. Dat betaalde zich snel uit, men kon zich ongeacht natuurlijke omstandigheden over de aardbol verspreiden. Het leidde tot het huidige neoliberalisme met wellicht desastreuze gevolgen en daarmee ook naar de cruciale vraag:
Is met de mutatie van het geheugen en de daaropvolgende ontsnapping aan de evolutionaire willekeur, ook de verantwoordelijkheid voor het eigen voortbestaan naar de mens verlegd?
Het is een retorische vraag, het antwoord ligt besloten in de evolutionaire ²doelgerichtheid en kan alleen maar ja zijn. Pas als we dit gaan begrijpen en accepteren, kunnen we vooruitgang boeken.
¹Neoliberalisme.
Bekijk de Washington Consensus, de uit 1989 daterende aanbevelingen.
In mijn boek De Evolutionaire Stempel heb ik een hoofdstuk aan de kenmerken van het neoliberalisme gewijd.
²Doelgerichtheid.
Evolutionaire processen kennen geen plan, ze zijn ongestuurd en dus ook ongestructureerd. Er is dus geen doel. Echter, evolutionaire processen zijn weer wel doelgericht met als aanjager de levenswil. Sterker, er is sprake van een tweeledige doelgerichtheid. In de ‘survival of the fittest’ is dat in eerste plaats het dagelijks overleven van het individu. In de tweede plaats is het voortbestaan van de soort in het geding. In de neoliberale context is het individueel overleven verworden tot consumentisme en daarmee is het voortbestaan van de menselijke soort uit het zicht verdwenen.
Terug naar de Homepage
